Wzbijmy się na skrzydłach jak orły...
Ezechiela 17,9 - Mowa o pierwszym orle. Orzeł wielki, o skrzydłach rozłożystych i długich piórach, pokryty pstrym pierzem, przyleciał nad Liban i zabrał wierzchołek cedru.
,,Powiedz im: Oto Wszechmocny Pan pyta: Czy to mu się uda? Czy go nie wyrwą z korzeniem, czy nie ogołocą z owocu i czy nie wyschnie wraz z młodymi listkami? Bez wielkiej siły oręża i bez wojska licznego da się wtedy wyrwać go z korzeniami!
Orzeł jest jednym z najstarszych symboli ludzkości. Zarówno Grecy jaki i Persowie poświęcali go słońcu. Orzeł stanowił dla nich symbol wzniosłości oraz duszy związanej z najwyższym bogiem niebios, będącym dla nich podstawą duchowości. Dla Greków orzeł był znakiem boga Zeusa. Z kolei Druidzi postrzegali orła jako symbol wszechmocnego boga, który obserwuje świat z wyższych sfer niebieskich.
Orzeł jest ptakiem, którego życie jest związane ze światłem oraz takimi żywiołami jak ogień i woda. Charakteryzuje go nieustraszony lot, szybkość oraz brak strachu przed burzą i piorunami, które zazwyczaj są atrybutami Stwórcy.
Orzeł jest również symbolem dziedziczonej przez pokolenia szlachetności, władzy i waleczności.
Tak jak lew na ziemi, orzeł jest uważany za króla nieba.
Mając skrzydła, przelatuje między jednym światłem a drugim, wspierając i prowadząc dusze do celu.
W Biblii orzeł jest związany ze Świętym Janem Ewangelistą ze względu na jego bezpośredni związek z inspirującym światłem intelektu (wiedzy). http://www.nowa-akropolis.pl/starozytne-wspomnienia/
